ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(تو 1268 ش)، مورخ، مترجم، نویسنده و روزنامه‏نگار. وى در روستاى كچویه فرامرزان از توابع لارستان فارس به دنیا آمد. در ده سالگى همراه پدر به بحرین عزیمت نمود و در آنجا مقدمات فقه شافعى و نحو را در خدمت پدر آموخت. بعد از مراجعت به ایران به دلیل پیوستگى پدرش با مشروطه‏خواهان مجددا مجبور به ترك وطن و عزیمت به بحرین شد. فرامرزى در بحرین مدتى به تجارت مشغول گشت و در 1301 ش به همراه برادرش به تهران سفر كرد. در 1324 ش مدیریت كل وزارت دارایى را به عهده گرفت. او چند دوره نیز به وكالت مجلس شوراى ملى انتخاب گردید. وى در 1306 ش به همراه برادرش مجله‏ى «تقدم» و بعد از شهریور 1320 ش روزنامه‏ى «خاور» را تأسیس و منتشر كرد. از آثار او: «چرا فرانسه شكست خورد»،ترجمه؛ «نتایج سیاسى جنگ بین‏الملى اول»، ترجمه؛ «انگلیسى‏ها در انگلستان»، ترجمه؛ «تاریخ تشكیلات سیاسى و قانونى و قضایى و اقتصادى»، ترجمه؛ «تاریخ بصره»؛ «تاریخ كویت».[1] فرزند شیخ عبدالواحد لارى در 1265 در قریه گجویه از بلوك فرامرزیان لارستان به دنیا آمد. مقدمات زبان فارسى و عربى را نزد پدر خود فراگرفت. در سن جوانى به مشروطه‏خواهان پیوست و با نیروهاى استبدادى مبارزه نمود. حاصل این مبارزات یك سال زندان بود. فرامرزى پس از استخلاص از زندان به اتفاق برادرش عبدالرحمن به بحرین رفت و كار معلمى را پیشه‏ى خود ساخت و چون هر دو برادر روح سركشى داشتند و در آنجا به مبارزاتى دست زدند كه ناچار به ایران آمدند. احمد فرامرزى مدتى در وزارت امور خارجه مترجم زبان عربى بود. چندى در وزارت راه و چند سالى هم در دادگسترى شاغل مقاماتى شد. مدتى هم مدیركل وزارت دارائى بود. در 1308 ش در تهران مجله‏ى علمى و ادبى و تحقیقى تقدم را انتشار داد و دانشمندانى چون تقى‏زاده و جمال‏زاده عضو هیئت تحریریه آن مجله بودند. پس از 1320 نامه‏ى هفتگى سیاسى و اجتماعى خاور را منتشر نمود و مدتى هم روزنامه‏ى آینده‏ى ایران را مى‏نوشت. در دوره‏ى پانزدهم از بوشهر به وكالت مجلس انتخاب شد و در ادوار هفدهم و هیجدهم نیز وكیل مردم بوشهر در مجلس بود. مرحوم فرامرزى ادیب و دانشمند و محقق بود. تحقیقات دامنه‏دارى درباره‏ى تاریخ و جغرافیاى خلیج‏فارس نموده كه قسمتى از آن به چاپ رسیده است. به زبان و ادبیات عرب تسلط وافى داشت. در اسفندماه 1340 در 73 سالگى درگذشت.